Murica

Het land van de perfect gemaaide gazonnetjes en de buurtpatrouille om ervoor te zorgen dat het netjes blijft.

Het land van oppervlakkige beleefdheden maat beleefdheden niettemin.

Het land met de prachtige ongerepte natuur waar ik zo heerlijk van genoten heb.

Het land waar niet veel meer gerookt wordt en men mij erop wijst hoe slecht het is maar waar men nog geen 5 minuten loopt.

Het land wat een aaneenschakeling is van fastfood ketens.

Het land waar je, wanneer je maar lang genoeg naar de radio luistert, denkt dat de wereld vergaat.

The land that thrives on fear. Angst voor dat wat misschien wel helemaal niet bestaat maar als je het maar hard genoeg roept dan wordt het vanzelf waar.

Het land waar een puberale zakenman het tot president heeft geschopt.

Het land waar links en rechts elkaar wel kunnen schieten en dit dan ook regelmatig doen.

Maar dit is allemaal wanneer je naar het grote geheel kijkt. Ik heb getracht in mijn reis naar Amerika om het dagelijkse Amerika mee te krijgen. The local life. En wat was het mooi en de mensen fantastisch!

Want het is ook het land waar Ik voor even mijn angst voor hoogtes overwonnen heb door op een glazen vloer te gaan staan ruim 400m hoog in Chicago.

Het land waar ik een poosje deel heb mogen uitmaken van een prachtig gezin in Howell en enorm Amerikaans heb gedaan.

Het land waar ik meegenomen ben op een prachtige boot op een prachtig meer lake Anna. Waar ik gefeest heb tot in de late uurtjes.

Het land waar ik gelachen en gedronken heb met hele goede vrienden op een front porch in Charleston. Ik heb er nog buikpijn van.

Het land waar de bergen zo prachtig zijn en het uitzicht adembenemend in de smoky mountains.

Het land waar de honky-tonk bars je om de oren vliegen en de muziek geweldigis in Nashville.

Het land waar het hardst gefeest wordt in new Orleans en waar de cultuur rijkelijk vloeit en opgenomen is in het dagelijks leven.

Je was geweldig voor me maar ik ben klaar. Tijd om weer naar huis te komen.

Until we meet again!

Luv u Murica!!!

❤❤❤